یارم چو قدح به دست گیرد |
بازار بتان شکست گیرد | |
|
هر کس که بدید چشم او گفت |
کو محتسبی که مست گیرد | |
|
در بحر فتاده‌ام چو ماهی |
تا یار مرا به شست گیرد | |
|
در پاش فتاده‌ام به زاری |
آیا بود آن که دست گیرد | |
|
خرم دل آن که همچو حافظ |
جامی ز می الست گیرد |
شعر فاش می گویم و از گفته ی خود دلشادم از حافظ 
